بررسی و نیاز سنجی فضاهای جمعی با تاکید بر عملکرد تکایا در زمان برگزاری مراسم آیینی

شناخت ارزش های فرهنگی برای مراقبت از مرزهای هویت بدون توجه به آنچه در گذشته روی داده است تقریبا محال است. کشور ایران دارای تنوع زبانی، آیینی، قومی، هنری، ادبی و فرهنگی است این ویژگی ها، ایران را در منطقه خاورمیانه و بلکه در جهان در موقعیت خاصی قرار داده است به واقع این تنوع، سفره فرهنگ ایرانی را بسیار غنی ساخته است. در این پژوهش ابتدا در قسمت نخست به تعریف انواع فضاهای جمعی مذهبی و آیینی پرداخته شده و با بررسی این فضاها در طول تاریخ به تاثیرگذاری فضاهای جمعی آیینی اشاره می کند، سپس تاثیر نمایش حضوری در قیاس با نمایشتصویری را به مخاطب نشان می دهد، به این ترتیب خواننده پس از آشنایی با مفهوم این فضاها نیاز به احیا فضاهای جمعی ( با توجه به کمبود فضاهای جمعی و فرهنگ مشارکت در ایران ) را احساس می کند،دغدغه اصلی در این تحقیق ویژگی های ارزشی منحصر به فرد تکایاست که باعث تاثیر گذاری و ماندگاری بیشتر نسبت به سایر فضاهای مشابه در ذهن مخاطب می شود و دلایل کاهش گرایش به تکیه ها را مورد ارزیابی قرار می دهد. بدین منظور با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و برای دستیابی به هدف تحقیق از روش مراجعه به اسناد کتابخانه ای و مطالعات میدانی ( پرسشنامه، تجزیه و تحلیل عناصر معماری ) استفاده شده است. دستاورد این مقاله با تایید اکثریت مردم مبنی بر نیاز مفرط به داشتن فضاهای جمعی در ایران و تاثیر به سزای کیفیت مراسم در میزان حضور مردم و در نهایت موثر بودن مراسم عاشورایی در بهبود رفتار مردم.

Keywords:

تعزیه , آیین عاشورایی , نیاز سنجی , تکایا , فضاهای جمعی