بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی با میانجی گری انگیزه پیشرفت بر خلاقیت دانشجویان

زمینه: خلاقیت عاملی موثر و کلیدی در حوزه فعالیتهای علوم اجتماعی، روانشناسی وآموزش و پرورش است. در دنیای متمدن امروز، بقا و موفقیت فعالیتهای بشری در حوزه های مختلف به خلاقیت در آن حوزه بستگی دارد. عوامل متعددی بر خلاقیت اثرگذار است که سرمایه روانشناختی و انگیزه پیشرفت از جمله آن عوامل هستند. هدف: هدف این از پژوهش ، شناسایی رابطه بین سرمایهروانشناختی با خلاقیت دانشجویان با توجه به نقش میانجی گری انگیزه پیشرفت است. روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر امکان کنترل متغیرها شبه آزمایشی و از نظر شیوه گردآوری داده ها میدانی است. برای تجزیه و تحلیل توصیفی داده ها از میانگین و انحراف معیار، و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، 640 تن دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی سمنگان در سال تحصیلی 1395- 1396 بوده اند که تعداد 240 تن از آنان از طریق فرمول کوکران به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب و پرسشنامه های مربوطه را تکمیل نمودند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز، انگیزه پیشرفت هرمنس و خلاقیت عابدی است. پایایی پرسشنامه ها در حد قابل قبولی به دست آمد.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که: 1 -چهار مولفه سرمایه روانشناختی ( امیدواری، تاب آوری، خودکارآمدی و خوش بینی) به طور مثبت و معناداری با انگیزه - پیشرفت در ارتباط بودند. 2 -انگیزه پیشرفت اثر مثبت و معناداری بر خلاقیت داشت. 3 سرمایه روانشناختی با وساطت انگیزه پیشرفت بر خلاقیت اثر مثبت غیر مستقیم داشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش نتیجه گرفته میشود که دانشگاه ها با بالا بردن سرمایه روانشناختی در دانشجویان میتوانند موجب بالا رفتن انگیزه پیشرفت و در نتیجه خلاقیت آنان شوند و فرآیند پیشرفت و بهره وری جامعه را تسهیل نمایند.

Keywords:

سرمایه روانشناختی , انگیزه پیشرفت , خلاقیت , دانشجویان