بررسی چند واژه به گویش کاشانی در نسخه خطی جامع القصص

ضبط ادای کلمات با دستگاه ضبط صوت پدیده ای جدید است که امروز در اشکال پیشرفته و فوق پیشرفته امکان پذیر شده است. در گذشته های دور این کار با خط وکتاب انجام میشده ودر ضمن متون بعضا واژه هایی به گویش محلی ثبت شده است.کتاب جامع القصص نسخه ای خطی منحصر به فرد است که در سال 1077 ه ق درشهر کاشان به دست مولفی به نام ابن ابوالحسن الادیب کاشانی کتابت شده است.موضوع اثر داستان های قرآنی است از حضرت یوسف (ع) تا حضرت رسول اکرم (ص) که غالبا از متون تفسیری و قصص قرآنی پیش از خود گردآوری وتالیف شده است، البته مولف خود نیز مطالبی به آن افزوده است.نثر کتاب ساده ومرسل است که گاه به اعتبار قدری کهن وفنی می شود.یکی از ویژگی های قابل اعتنا در این نسخه استعمال برخی فعل ها و اسم ها و صفت هاست به گویش کاشانی مانند: نمندید به جای نماندید، میگواید به جای میگویید، نانداختن به جای نینداختن، اسم عدد دویس به جای دویست، دوس به جای دوست وموارد دیگر که در این مقاله بررسی خواهد شد.

Keywords:

نسخه خطی , جامع القصص , گویش کاشانی