مدلسازی انرژی و تحلیل حساسیت تولید عدس در منطقه ایلام

استفاده موثر از انرژی در کشاورزی یکی از دلایل اساسی در پیدایش کشاورزی پایدار است، زیرا موجب کاهش مشکلات زیستمحیطی و آلودگی هوا، جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و حفظ سوخت های فسیلی وکشاورزی پایدار باعث صرفه جویی اقتصادی میگردد. در این تحقیق به بررسی تاثیر اندازه زمین بر مصرف انرژی در مزارع تولید عدس در استان ایلام پرداخته شد. در مطالعه حاضرداده ها از روش مصاحبه حضوری و تکمیل پرسش نامه از بین 86 بهره بردار در سال95 جمع آوری شد. پس از تحلیل داده ها نتایج نشان داد که میانگین وزنی کارایی انرژی، بهره وری انرژی، انرژی خالص و انرژی ویژه در مزارع مورد بررسی به ترتیب برابر1/83، 0/074 کیلوگرم بر مگاژول و6602/82 مگاژول بر هکتار و 13/14 مگاژول بر کیلوگرم و سهم انرژی های مستقیم، غیرمستقیم، تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر از کل انرژی مصرفی نیز به ترتیب برابر 80/38، 19/62، 32 /12 و 67/88 درصد محاسبه شد. نتایج استفاده از تابع کاب اگلاس نشان داد که تاثیر نهاده های کود شیمیایی، بذر و نیروی انسانی بر روی عملکرد محصول مثبت و تاثیر نهاده های سوخت و ماشین آلات بر روی عملکرد عدس منفی بود.

Keywords:

انرژی , عدس , کشاورزی پایدار , کاب داگلاس