رتبه بندی سطح کیفیت زندگی بر اساس شاخص های آلودگی هوا و صدادر مناطق مختلف تهران

در دنیای امروز کیفیت نامطلوب هوا بعنوان یکی از مهمترین مشکلات کلان شهرها، بویژه در کشورهای در حال توسعه با توجه به توسعه صنعت، مورد توجه پژوهشگران و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. دستیابی به مدیریت اثربخش در حوزه آلودگی هوا، تنها با مشارکت مستمر و ارایه طرحهای خلاقانه واجرایی محققین و مسیولان شهری امکان پذیر است.در ابتدای تحقیق شاخص هایی همانند، فضای سبز ، جمعیت ،حمل و نقل ، آلاینده های هوا، بافت شهری توپوگرافی،اقلیم صنعت بمنظور بررسی کیفیت زندگی شهروندان مورد توجه قرار داده شده است.هدف از این تحقیق ارایه متدولوژی است که با بهره گیری از روش تحلیل سلسله مراتبی((AHP و تعببن میزان اهمیت شاخص های مذکور، مناطق مختلف کلان شهرهایی همانند تهران را از منظر کیفیت زندگی بررسی و رتبه بندی نماید.این روش میتواند با طبقه بندی مناطق شهری، ضمن مشخص نمودن مناطق بحرانی از منظر آلودگی هوا، این امکان را برای مدیران شهری ایجاد نمایدکه اولویتهای کاری خود را مشخص نموده و با تخصیص مناسب بودجه و در نظر گرفتن امکانات فنی و تخصصی،استراتژی های کنترلی و اصلاحی خود را برنامه ریزی و اجرایی نمایند و با پیگیری شرایط بهبود مستمر، کلان شهرها را به سمت توسعه پایدار زیست محیطی سوق دهند.