تحلیل تاثیرات سفرهای درون شهری بر آلاینده های هوا با توجه به شرایط جوی مطالعه موردی کلانشهر تهران در سال 93

حمل و نقل و آلودگی هوا، به دلیل نیاز به احتراق سوخت، از دیرباز در مقام علت و معلول شناخته شدهاند. در مراکز شهری، این رابطه بسیار پررنگ و محسوس است، به طوری که شاهد برنامهریزی و اجرای انواع سیاستهای مدیریت و توسعه شهری در حوزه ی حمل و نقل هستیم. به عبارت بهتر سعی بر این است که بین دو روش استفاده از حمل و نقل عمومی و استفاده از خودرو شخصی که برای سفرهای درون شهری متصور است، تعادلی برقرار شود که شاهد کمترین میزان آلودگی تولید شده در این راستا باشیم. هدف از این پژوهش تحلیل و بررسی تاثیر شرایط آب و هوا بر انتخاب روش سفرهای درون شهری و همچنین تاثیر این انتخاب بر میزان آلودگی هوا در شهر تهران میباشد. این هدف با استفاده از داده های ثبت شده در سیستم های اطلاعاتی سازمان هوا شناسی، شهرداری تهران و شرکت کنترل کیفیت هوای تهران و استخراج خودکار مدلهای معنی دار میسر گردید. مدلهای استخراج شده، حاکی از کاهش آلودگی هوا در صورت استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی به تناسب شرایط آب و هوایی، و تاثیر مثبت برنامه طرح ترافیک بر عدم افزایش آلودگی هوا در شهر تهران میباشد.

Keywords:

حمل و نقل , شاخص کیفیت هوا , سامانه بلیت الکترونیک , داده کاوی , درخت تصمیم