اتاق نشیمن، محل زندگی خانواده و مهمترین قسمت خانه است. این فضا اغلب مستقل از فضای پذیرایی طراحی میشود و حالتی خ صو صی دارد. زندگی ان سان ها تحت تاثیر ارتباط با محیط اطراف ا ست از آنجا که محیط، شکل دهنده و محدود کننده رفتارها ست، الگو گرفتن از جوامع غربی و حذف نشیمن یا فضایی نظیر آن از خانه های امروزی میزان تعاملات میان اعضا خانواده را کاهش داده است. تغییر معماری سبک سنتی و اسلامی ما به سبک غربی، سوغاتیست که دانش آموختگان دوره قاجار وارد کشور کردند و باعث شد که در زندگی افراد جامعه تاثیر ویژه ای بگذارد. تلفیق معماری دوره قاجار (شیوه اصفهانی) با غرب، یکی از تاثیراتی ست که میتوانیم دراینباره به آن اشاره کنیم. ادغام این دو معماری، کمرنگ شدن و درنهایت ازبینرفتن سبکهای شرقی و اصیل ایرانی را در پی داشت. در آن دوران، نوع معماری از نظر محتوایی بهطور کل تغییر شکل داد. به طوریکه معماری اصیل ایرانی که ویژگیای چون درونگرایی داشت، جای خود را به معماری غربی با ویژگی برونگرایی داد. تغییر و تحولات اساسی که در دوره قاجار در معماری و سبک و سیاق آن رخ داد، باعث شد معماران و طراحان ما دچار نوعی گسستگی فرهنگی بشوند. در حال حا ضر، ما با دورشدن از فرهنگ اصیل و چند هزار ساله خود، نه تنها دچار نوعی گسستگی فرهنگی شده ایم، بلکه دیگر از معماری خود نمیتوانیم به منزله عصاره جامعه یاد کنیم (ایرانپور، .(1387خانواده کانون دلبستگی و محبت و با هم بودن و همیاری است.
عرصه فضاهای زندگی خانوادگی ، شرایط و تسهیلات را برای جمع شدن اعضای خانواده، دور هم بودن، مهر ورزیدن، صحبت و درد دل، و تبادل نظر کردن در اختیار اعضای خانواده قرار می دهد، بدون شک این
عرصه مهمترین بخش خانه و قلب زندگی خانوادگی و
فضای خصوصی و خودمانی و آزاد و راحت است، فضایی غیر رسمی که در صورت امکان، بهتر است در بهترین موقعیت قرار گیرد؛ آگاهی به محیط فیزیکی ما، در نگرش روانی و ذهنی ما تاثیر می گذارد، از این رو برنامه ریزی مناسب به منظور اطمینان یافتن از حداکثر رضایتمندی، کارایی و رشد، ضرورت دارد تا در نهایت به بهبود
رفتار منجر شود. وظیفه معماران و طراحان این است که محیط های خوشایند و شوق انگیزی را برای زندگی انسانها ایجاد کنند.