بررسی و تحلیل پراکنش فضایی دست افزارها در استقرار گاه های جوان شکارورز -گردآورنده شرق ایران با استناد بر استقرار نو یافته کلاته شور . سرایان، خراسان جنوبی

علیرغم موقعیت جغرافیایی منحصربه فرد ایران که آن را در میان شاهراهی در مسیر مهاجرت انسان ریختها قرار داده است ، متاسفانه آن طور که باید و شاید پژوهش های هدفمندی در ارتباط با مطالعات پارینه سنگی و جوان شکارورز - گردآورنده در آن اجرا نگردیده است. در این بین پژوهش های پارینه سنگی در خراسان شرایط به نسبت وخیم تر نیز دارد به نحوی که شاید به جریت بتوان تعداد محوطه های قابل استناد منتسب به این دوره در خراسان را کمتر از انگشتان دست دانست. این در حالیست که خراسان با تنوع اقلیمی فراوان و وسعت زیادی که از آن بهره مند است پتانسیل های بالایی در رابطه حضور جوامع شکارورز این دوره را در خود داراست. استقرار کلاته شور در سال 1٬390 و در خلال بررسی شناسایی بخش سرایان شناسایی و نمونه برداری گردید اهمیت این محوطه علاوه بر ابعاد آن و پراکنش نسبتا وسیع دست افزارها این است که می توان محوطه ای است دوره میانی پارینه سنگی را در شرق ایران مورد مطالعه قرار داد که یکی از مبهم ترین مناطق ایران در این دوره محسوب می گردد و از سویی پراکنش سطحی دست افزارهای محوطه تا حدود زیادی گویای کارکردهای نسبتا تفکیک شده در بخش های مختلف آن است. به نحوی که دو کارکرد فضایی را می توان برای شناسایی نمود که متناسب با نیاز این جوان شکل گرفته است. حضور فناوری لوالوا و شعاعی، پوینتهای لوالوا و سایر ابزارهای شاخص این بار در استقرار کلاته شده احتمال انتساب این محوطه را به پارینه سنگی میانی افزایش می دهد. نمایندگان در این پژوهش سعی دارد تا با مطالعه و ریخت شناسی دست افزارهای به دست آمده به اطلاعاتی در زمینه گاهنگاری نسبی محوطه و تحلیل پراکنش فضایی کارکردی این استقرار دست یابند.

Keywords:

پارینه سنگی میانی , انسان ریختها , خراسان , سرایان , کلاته شور