تحلیل مفهوم سفاهت از دیدگاه فقه و حقوق اسلامی

حجر یکی از مهم ترین حالات و مسایل حقوقی است که اثر آن، منع افراد از ممارست حقوق اشان می باشد. حجر در لغت به معنی بازداشتن و منع است و در اصطلاح منع کردن، یعنی بازداشتن کسی از تصرف در مال خویش. در ماده 1207 قانون مدنی، سفه به عنوان یکی از اسباب حجر ذکر شده است. علاوه بر آیات و روایات فراوان که در حجر اینگونه افراد در کتب فقهی وحقوقی وارد شده است، دلایل و بدیهیات عقلی به راحتی بر منع سفیه آن هم به دلیل فقدان یا نقص قوای عقلی و دماغی آنها قابل پذیرش است. طبق ماده 1214 قانون مدنی، تصرفات غیررشید(سفیه)، غیر نافذ است ولی تملکات بلاعوض وی صحیح اعلام شده است. از آنجا که علت منع تصرف و حجر موارد عمده ای از محجورین، عدم رشد کافی آنان است و برای رفع حجر، علم به رشد آنها لازم است، لذا عنوان سفیه و سفاهت و واژه مقابل آن رشد و رشید، در حد توان مورد بررسی قرار گرفته است

Keywords:

حجر , سفیه , اعمال حقوقی , مسیولیت مدنی , تصرفات مالی