بررسی خواص فیزیکی پارچه های چندلایه حاوی ریزلایه های نانولیفی

با پیدایش انواع مختلف آلودگیها، نیاز به تولید منسوجات محافظ امری ضروری به نظر میرسد. بهطور کلی زمانی که بحث محافظت درزمینه ی پوشاک مطرح میگردد، بایستی علاوه بر حفاظت در برابر خطرات، راحتی فرد استفاده کننده که اساسا وابسته به خصوصیات فیزیکی و مکانیکی است، نیز مورد توجه باشد. در میان تمام روشهای حفاظت، استفاده از غشاهای ساخته شده از نانوالیاف جزء یکی از بهترین انتخابها است. مقاومت بالا در برابر جریان گاز همراه با انتقال مطلوب بخارآب، علاوه بر ممانعت از عبور ذرات با وزن مولکولی بالا و عامل دار نمودن راحت آنها، از دلایل این انتخاب است. درعین حال به علت خصوصیات ضعیف مکانیکی ساختارهای نانو، استفاده از آنها در ساختار چندلایه میتواند از آسیب های وارد به آن، جلوگیری کند.بر این اساس در این پژوهش، بررسی خصوصیات فیزیکی منسوجات چندلایه ی حاوی نانولایه مورد بررسی قرار گرفته است؛ لذا در مرحلهی نخست بسترهای موردنظر جهت تولید غشاء و روشهای برقراری اتصال در منسوج چندلایه مورد بررسی قرار گرفت؛ سپس با تعیین شرایط بهینه ی الکتروریسی پلیمر نایلون 66، تاثیر پارامترهای روش تولید ساختار چندلایه، نوع پارچه، غلظت محلول پلیمری ، سرعت سیلندر جمع کننده و زمان الکتروریسی بر خواص فیزیکی منسوجات چندلایه که شامل اندازه گیری نفوذپذیری هوا، گذردهی بخارآب، انتقال رطوبت و حرارت، آزمایشهای کششی، برشی و خمشی است، بررسی گردید. نتایج حاکی از این بود که انتخاب پارچه و روش برقراری اتصال چندلایه، تاثیر بیشتری در مقایسه با پارامترهای تولید نانوالیاف، بر خواص فیزیکی چندلایه میگذارد که میتوان با انتخاب مناسب آنها، از کاهش خواص فیزیکی مطلوب، جلوگیری نمود. علاوه بر این الکتروریسی تا محدوده ی مشخصی از ضخامت نانوالیاف تولیدی (سه ساعت)، نیز ضخامت مناسبی را برای مصارف پوشاک محافظ به وجود میآورد؛ به نحوی که اختلاف معناداری در انتقال رطوبت حرارت و گذردهی بخارآب به وجود نیامده است. لذا در این حالت انتظار منسوجی را میتوان داشت که علاوه بر بحث محافظت، خواص فیزیکی را نیز در حالت تعادل قرار دهد.

Keywords:

منسوجات چندلایه , محافظت , نانوالیاف , خواص فیزیکی