خصوصیات سیل های رودخانه کارون در منطقه اهواز

متوسط بارش سالانه کشور در حدود 33 درصد بارش متوسط سالانه کره خاکی می باشد و با توجه به توزیع نامناسب مکانی بارش در سطح کشور، مدیریت و شناخت خصوصیات سیل در کشور ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق آمار دبی روزانه ایستگاه هیدرومتری اهواز بر روی رودخانه کارون با طول دوره آماری 44ساله(78-35) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بدین منظور ابتدا هیدروگراف دبی روزانه برای تمامی سالهای آماری ترسیم، و سیلهای به وقوع پیوسته در هر سال مشخص گردید و آنگاه مشخصات هر یک از سیلها شامل دبی پایه، دبی اوج، دبی فروکش و زمان وقوع استخراج شد. نتایج بیانگر آن است که در این دوره 44ساله از تعداد 401 سیل مشاهده شده، فصل زمستان با 13/47 درصد و فصل تابستان با 75/1درصد به ترتیب بیشترین و کمترین احتمال وقوع سیلاب را دارا می باشند. همچنین در این دوره ماه بهمن با 71/16درصد و ماههای مرداد و شهریور با 25/0درصد به ترتیب بیشترین و کمترین احتمال وقوع سیلاب را دارند. از بررسی میانگین زمان تداوم سیلهای بوقوع پیوسته می توان چنین نتیجه گرفت که اردیبهشت ماه بیشترین و مرداد ماه کمترین زمان تداوم سیل را دارا می باشند و همچنین احتمال وقوع سیل در طول دوره آماری رو به افزایش می باشد.

Keywords:

مشخصات سیل , هیدروگراف , ایستگاه هیدرومتری اهواز , رودخانه کارون