معرفت شناسی ریزومی در پساساختارگرایی مبنایی برای یادگیری مداوم

یادگیری مداوم به عنوان ضرورت عصر حاضر و کلید موفقیت فردی و سازمانی با رشد و توسعه مکتب های فلسفی و یادگیری بیش از پیش تقویت شده است و مبنای نظری مستحکمی برای رشد و گسترش این نوع یادگیری فراهم آورده است. یکی از پارادایم های نوظهور در عرصه معرفت شناسی، معرفت شناسی ریزومی است که در بطن فلسفه پساساختارگرایی شکل گرفته و با تاکید بر مولفه های اساسی خود نظیرسیالیت، پیوند گرایی، توسعه فرامتنیت و نمادیگری و کوچ گرایی مبنایی برای یادگیری مداوم در عصر جدید با ویژگی های خاص خود است. پژوهش حاضر از نوع بنیادی است و روش آن نیز توصیفی _ تحلیلی و مبتنی بر استفاده از روش های گردآوری شواهد متنی،تجزیه و تحلیل آنها و استنباط دلالت های آن و تحلیل مفاهیم کلیدی است. یافته های پژوهش نشان می دهد از منظر معرفت شناسی ریزومی، یادگیری امری پویا، تعاملی و پیوندی، نمادگرایانه و سیال است، یادگیری معطوف به کلاس درس و نظام رسمی آموزش و پرورش و حصارهای از پیش تعیین شده مرتبط با آن نبوده و مرتبط با اجتماع در نظر گرفته می شود، یادگیری از طریق تسهیم دانش و پیوند بین شبکه ها اتفاق می افتد و فضای حاکم بر برنامه درسی و طراحی برنامه های درسی فضای مولکولی است تا فضای مولاری. معرفت شناسی ریزومی با رد اندیشه درختی در یادگیری که نماد مدرنیته است تفکر خلاق و افقی را جایگزین تفکر عمودی در یادگیری کرده و مداومت و سیالیت یادگیری را تاکید می کند.

Keywords:

معرفت شناسی , معرفت شناسی ریزومی , پساساختارگرایی , یادگیری مداوم