جانمایی جمعیت و اشتغال در جهت کاهش معضلات ترافیکی با رویکرد توسعه پایدار

با افزایش جمعیت و مالکیت خودرو شخصی و رشد بدون محدودیت شهرها ، زندگی بهخصوص در کلان شهرها با چالش های گوناگونی روبهروست که یکی از آنها افزایش تقاضای سفر و ازدحام ترافیکی است. عدم توزیع مناسب بار ترافیک پیامدهای نامطلوبی ازجمله آلودگی هوا،آلودگی صوتی، افزایش تصادف های ترافیکی، مصرف بالای سوخت و اتلاف وقت و هزینه استفاده کنندگان از سیستم حمل ونقل را در پی دارد که بر روی کیفیت زندگی شهروندان اثر میگذارد. این معضلات از چالش های فراروی برنامه ریزان شهری بهویژه در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری در سالهای اخیر بوده است. ارایه ابزارهای کارآمد مدیریتی میتواند نقش تعیین کننده ای در توزیع بار ترافیکی شبکه حمل ونقل شهری داشته و تا حدودی پیامدهای نامطلوب موجود در شبکه ی حملونقل شهری را کاهش دهد. هدف از این مطالعه ارایه مدلی است که جانمایی جمعیت و اشتغال در طول زمان را به گونه ای فراهم آورد که از طریق آن آلودگی هوا و شلوغی ناشی از ترافیک شهری در محدودهی مرکزی شهرها کاهش یابد. برای بررسی عملکرد مدل نتایج آن در شبکه فرضی سایوکس فالز نشان دادهشده است.

Keywords:

کاربری زمین , جانمایی جمعیت , برنامه ریزی حمل ونقل , توسعه پایدار