تغییرات تلفات ترافیکی در استانهای ایران و نقش ابزارهای اعمال قانون

اگرچه تلفات ترافیکی در ایران، طی یک دهه اخیر، روندی کاهشی داشته اما این روند برای همه استانهای کشور، با یکدیگر مشابه نبوده است. مطالعه حاضر، از منظر اثر ابزارهای اعمال قانون به بررسی تفاوت سطح ایمنی ترافیک استان های کشور می پردازد. برای به این منظور از روش های تحلیل توصیفی و مدل سازی رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین نرخ تلفات برون شهری به ازای 100 هزار نفر جمعیت در سه دوره زمانی 1385-1388، 1389-1392 و 1393-1395 برای استانهای کشور، الگوهای متفاوتی دارد. براین اساس، اگرچه اکثر استان ها، روند کاهشی مشابه روند کشوری داشته اند، اما استان هایی مانند کرمان و سیستان و بلوپستان، نوسانات زیادی داشته اند. دسته دیگر، استان هایی مانند هرمزگان، کردستان، گیلان و لرستان بوده اند که توانسته اند به صورت مداوم رتبه خود را نسبت به سایر استانها بهبود بخشند. نهایتا رتبه استان هایی مانند ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و خراسان جنوبی نسبت به سایر استانها تنزل چشمگیری داشته است. علاوه براین، نتایج مدل رگرسیون خطی نشان داد افزایش تعداد پاسگاه های پلیس راه، دوربین های نظارت تصویری و کنترل سرعت، بعنوان مهمترین ابزارهای اعمال قوانین، تاثیر معناداری بر کاهش نرخ تلفات ترافیکی برون شهری استان های کشور داشته اند.

Keywords:

نرخ تلفات ترافیکی برون شهری , پاسگاه پلیس , دوربین نظارت تصویر , دوربین کنترل سرعت