بررسی رابطه سبک های دلبستگی و ناگویی عاطفی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر نورآباد

هدف از پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک های دلبستگی و ناگویی عاطفی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر نورآباد می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی است و از نظر ماهیت موضوع توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه این تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان نورآباد که در سال 96-95 مشغول به تحصیل بوده اند تشکیل شده است و جامعه آماری پژوهش حاضر 1800 می باشد. براساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی مورگان، تعداد 302 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی نسبی بود. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین رابطه سبک های دلبستگی و ناگویی عاطفی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر نورآباد رابطه وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد سبک های دلبستگی و ناگویی عاطفی با سازگاری اجتماعی رابطه دارد و آن را مورد پیش بینی قرار می دهند. تحقیقات زیادی در رابطه با موضوعات ناسازگاری و دلسبتگی و دلبستگی و سازگاری انجام شده است اما در زمینه دلبستگی و سازگاری روانی اجتماعی شده تحقیقی پیدا نشد.

Keywords:

سبک های دلبستگی , ناگویی عاطفی , سازگاری اجتماعی