اثر تجربه آموزی بر باورهای غیرمنطقی والدین مادر دارای کودکان استثنایی براساس پویایی گروه و یادگیری اجتماعی-شناختی

وجود کودک استثنایی در هر خانوادهای یکی از مشکلاتی اساسی است که منجر به تنش های روانی زیادی می شود به خصوص مادران که در ارتباط تنگاتنگ با آنها هستند، بنابراین لازم است تا برنامه هایی جهت یاری و حمایت از آنها و مقابله با مسایل و تغییر باورهای ناکارآمد تهیه و تدوین گردد. هدف پژوهش تعیین اثر بخشی تجربه آموزی بر کاهش میزان باورهای غیر منطقی ماداران دارای کودکان استثنایی است جامعه مورد مطالعه کلیه مادران دارای کودکان استثنایی بودند که مرکز توانبخشی مراجعه می کردند و انتخاب 30 نفر از مادران که در دو گروه تصادفی آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه مورد استفاده باورهای غیرمنطقی اهواز بود. داده های به دست آمده با روش کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های به دست آمده نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در سطح P<0/50 تفاوت معنی داری از لحاظ میزان باورهای غیرمنطقی وجود دارد. نتیجه اینکه مداخله تجربه آموزی اثر مثبتی در کاهش میزان باورهای غیر منطقی مادران دارای کودکان استثنایی دارد.

Keywords:

باورهای غیر منطقی , تجربه آموزی , پویایی گروه , مادران دارای کودکان استثنایی , یادگیری اجتماعی- شناختی