سنجش مولفه آسایش ذهنی بیماران در ارتقای کیفیت محیط بیمارستان

امروزه شاهد توجه تحقیقات علمی به جایگاه آسایش روانی بیمار در فرایند درمان هستیم. در کنار مجموعه عوامل موثر در احساس آسایش بیماران در فضای درمانی، طرح معماری مجموعه های درمانی نقش مهمی را ایفا می کنند که توجه به آن نتایج مثبتی در تسریع روند بهبود بیماران و ارتقاء سلامت روانی و جسمی آنها دارد. عدم توجه طراحان به عوامل مرتبط با آسایش بیماران در طرح بیمارستان ممکن است باعث بروز برخی ناهنجاری های رفتاری و کندی روند بهبود بیماران شود. لذا این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این سوال است که مولفه های ذهنی مرتبط با معماری در ارتقاء آسایش بیمار از منظر ذهنیت افراد درگیر با طرح بیمارستان کدامند و چه تفاوتهایی باهم دارند این مطالعه به منظور جلب توجه طراحان مجموعه های درمانی به وجوه موثر بر ارتقاء آسایش ذهنی بیماران در طرح معماری بیمارستان صورت گرفت. در این پژوهش ابتدا به بررسی نیازهای آسایشی بیمار می پردازیم و سپس مولفه های تاثیر گذار بر ارتقای آسایش ذهنی بیماران را مورد مطالعه قرار خواهیم داد و در نهایت به تحلیل و ارایه پیشنهادهایی درباره ی جایگاه آسایش ذهنی در بیمارستان و اهمیت توجه طراحان به این مقوله می پردازیم. روش تحقیق بکار گرفته این نوشتار توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که آسایش ذهنی بر اساس تاثیرات روانشناختی خاص خود می توانند تاثیرات مشخصی را بر بیماران به جا بگذارند که طراح در طراحی بیمارستان می بایست این عوامل را در نظر بگیرد. نتیجه اینکه، به کارگیری صحیح مولفه های تاثیر گذار آسایش در مرکز درمانی عاملی بسیار مهم در روند بهبود بیماران به شمار می آید.

Keywords:

بیمارستان , کیفیت زندگی , بهزیستی ذهنی , بیمار