بررسی رابطه چندگانه فردگرایی و احساس آنومی با بی تفاوتی اجتماعی در جوانان شهر اهواز

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه چندگانه بین فردگرایی و احساس آنومی با بی تفاوتی اجتماعی در بین جوانان شهر اهواز انجام گرفته است. این پژوهش از روش پیمایشی و از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده کرده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه جوانان 18 تا 35 سال ساکن شهر اهواز است. حجم نمونه گیری بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به دست آمد که در عمل تعداد 400 پرسشنامه توزیع شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید است. اعتبار ابزار تحقیق با استفاده از نظر اساتید (اعتبار صوری) مشخص گردید و برای پایایی نیز از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد نتایج نشان داد که متغیرهای فردگرایی و احساس آنومی دارای رابطه معناداری با متغیر بی تفاوتی اجتماعی به عنوان متغیر وابسته دارند. همچنین در مدل رگرسیون متغیرهای مستقل 0/57 توان تبین متغیر بی تفاوتی اجتماعی را دارند.

Keywords:

بی تفاوتی اجتماعی , جوانان شهر اهواز , فردگرایی , احساس آنومی