پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی در دانشجویان متاهل دانشگاه علوم انتظامی امین

این اعتقاد وجود دارد که همه انسانها یک نیاز پایه و اساسی به برقراری روابط صمیمانه دارند. صمیمیت یک نیاز روانشناختی اولیه و اصلی در نظر گرفته میشود. صمیمیت یک مشخصه کلیدی و مهم روابط زناشویی و از ویژگیهای بارز یک ازدواج موفق به شمار می آید. این ویژگی به وجود تعامل بین همسران اشاره میکند نبود یا کمبود آن یک شاخص آشفتگی در روابط زناشویی است. این تحقیق قصد دارد بررسی قدرت پیش بینی متغیرهای طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی برای صمیمیت زناشویی را مورد بررسی قرار دهد.در این تحقیق هدف پیش بینی یک یا چند متغیر ملاک (که در این تحقیق صمیمیت زناشویی میباشد) از یک یا چند متغیر پیشبین (که در این تحقیق سبک دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه انتخاب شدند) است. این تحقیق را میتوان کاربردی تلقی کرد که روش استنتاج اطلاعات با توجه به انتخاب نمونه به صورت تصادفی و قابلیت تعمیم آن به صورت استقرایی بوده و به دلیل استفاده از پرسشنامه و همچنین کیفی بودن متغیرهای مستقل طرح تحقیق پیمایشی محسوب می شود. روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی میباشد و محقق با استفاده از کتابخانه، یادداشتبرداری از مقاله های تحقیقی به کسب اطلاعات مورد نیاز می پردازد. همه افراد به کمک پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ، دلبستگی کولینز و رید و صمیمیت باگاروزی مورد ارزیابی قرار گرفتند و برای تحلیل داده ها از روش همبستگی و ضریب رگرسیون استفاده شد و نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه که در گام اول وارد معادله پیش بینی صمیمیت شد، در سطح معناداری 0/001 صمیمیت را در زوج ها پیش بینی نمود. بررسی ضرایب رگرسیون نشان داد که بعد دیگرجهت مندی در سطح معناداری 0/05 و بعد خودگردانی و عملکرد مختل در سطح معناداری 0/01 صمیمیت را در زوجها پیش بینی می کند. در مقابل ضرایب رگرسیون مربوط به ابعاد گوش به زنگی، بریدگی و طرد و محدودیت های مختل در سطح 0/05 معنادار نبود.

Keywords:

صمیمیت زناشویی , سبک های دلبستگی , طرح واره های ناسازگار اولی