بررسی پدیدارشناسانه مفهوم مکان و تاثیر آن بر تداوم هویت تاریخی گذرهای شهری؛ نمونه موردی خیابان امام قزوین

گذرهای شهری از جمله پرکاربردترین فضاهای شهری محسوب می شوند که با تکیه بر هویت و اهمیت بر ماهیت اجتماعی خود می توانند در ارتقا کیفیت زندگی شهروندان موثر واقع شوند. در پاسخ به ابعاد مختلف هویت مندی راه های شهری، پژوهش حاضر در نظر دارد تا با رویکردی پدیدارشناسانه به مفهوم مکان، تداوم هویت تاریخی را در منظر خیابان امام واقع در بافت تاریخی شهر قزوین مورد مداقه قرار دهد تا بدینترتیب پاسخگوی هویت مندی این فضای شهری، در خوانش پدیدارشناسانه، در گستره ای از موضوعات ذهنی تا عینی باشد. در پژوهش حاضر فرض بر آن است که تداوم هویت در منظر راه های تاریخی شهری میتواند در ارتباط مستقیم با مفهوم مکان و مولفه های آن از منظر پدیدارشناسی واقع شود. با نظر به فرضیه مطرح شده هدف پژوهش دستیابی به شاخص های مفهوم مکان در رابطه با هویت گذر تاریخی خیابان امام است. براین اساس روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع کیفی، با رویکرد پدیدارشناسانه به مکان و از نوع توصیفی تحلیلی انتخاب شده است که درصدد برقراری ارتباط میان شاخص های به دست آمده با نمونه مورد مطالعه بر پایه بررسی و مشاهده می باشد. طبق نتیجه به دست آمده براساس مولفه های منتج از چارچوب نظری پژوهش و انطباق آن با نمونه موردی، میتوان ارتباط تداوم هویت تاریخی گذر شهری با مفهوم اصیل مکان از منظر پدیدارشناسی را در تجهیز و هماهنگی گذر شهری با طیفی از موضوعات ذهنی و ادراکی، اجتماعی و فرهنگی، کارکردی و فیزیکی تلقی کرد که در قالب نمونه مورد بررسی در پیوند با سرزندگی، تجربه غنی فضایی، حفظ حیات اجتماعی، قرابت با حافظه و ذهنیت شهروندان از فضا و نیز هماهنگی کالبدی و معنایی منظر خیابان با زمینه قرارگیری خود، تداوم هویت گذر شهری مورد بررسی را تحقق بخشیده است.

Keywords:

پدیدارشناسی , مفهوم مکان , هویت تاریخی , گذرهای شهری , خیابان امام قزوین