اثر کاربرد پس از برداشت اسانس های گیاهی و تیمار شیمیایی بر میزان پوسیدگی وبرخی شاخص های کیفی میوه گیلاس رقم تک دانه

به منظور بررسی کاربرد پس از برداشت اسانس های گیاهی و تیمار شیمیایی بر عمر انباری و برخی خصوصیات کیفی میوه گیلاس رقم تک دانه ، آزمایشی به صورت فاکتوریلدر قالب طرح کاملا0 تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها اسانس آویشن در سه سطح 500)، 1000 و 1500 میلی گرم در لیتر)، اسانس میخک در سه سطح 500)، 1000 و 1500 میلی گرم در لیتر) و پوترسین در سه سطح 0/5)، 1 و 2 میلی مولار) بودند. در شرایط سردخانه با دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. نمونه های موجود در هر تیمار با فاصله زمانی 10 روز در یک دوره 40 روزه از سردخانه خارج و ویژگی های کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر غلظت های مختلف اسانس های گیاهی و پوترسین با شاهد در صفات مورد بررسی معنی دار بود، به طوری که بیشترین میزان قند 9/27) گرم در لیتر) در تیمار اسانس میخک 1000 میلی گرم در لیتر پس از 30 روز انبارمانی بود، بیشترین میزان سفتی میوه 2/73) کیلوگرم) تحت تاثیر تیمار آویشن 1500 میلی مولار و زمان 10 روز انبارمانی بود. کمترین میزان پوسیدگی میوه 25) درصد) در تیمار اسانس میخک 1500 میلی گرم در لیتر بود و بالاترین شاخص قهوه ای شدن دم میوه (4/64) در تیمار اسانس میخک 500 میلی گرم در لیتر در زمان 10 روز انبارمانی حاصل شد. با توجه به نتایج بدست آمده تیمار گیلاس با اسانس میخک با غلظت 1500 میلی گرم در لیتر جهت افزایش مدت زمان انبارمانی توصیه می گردد.

Keywords:

انبارمانی , پس از برداشت , پوسیدگی میوه , گیلاس