نقش طراحی شهری رفتارگرا در راستای کاهش ناهنجاری

حضور انسان در فضای شهری مستلزم بستری مناسب جهت پاسخگویی به نیازهای اوست. فضا و ویژگیهای آن نقشی موثر در میزان این حضور و استفاده ایفا میکند، چنانچه فضای شهری به عنوان عرصه ای برای تبلور زندگی جمعی، نقش مهمی در تعیین هویت شهر و آفرینش تعاملات انسانی، تقویت و تداعی خاطرات و ایجاد تعلق خاطر برای نسل آینده دارد. ماهیت و چگونگی فعالیتهایی که در فضای شهری صورت می گیرد را میتوان به طور کلی به دو عامل عمده و اساسی نسبت داد: یکی عامل فرهنگی و دیگری عامل محیط. استفاده از فضا به خصوص توسط پیاده ها عمدتا ریشه فرهنگی دارد و محیط تنها نقش کمکی و باز دارنده دارد و به هیچ وجه تعیین کننده رفتارها نمیباشد. در مقاله پیش رو سعی بر این است با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و با توجه به نقش فضا و تحلیل ارتباط دو سویه محیط و رفتار، ارتباط تنگاتنگ الگوهای رفتاری و ناهنجاری های اجتماعی (وندالیسم) ویژگی های محیط تبیین شود و ضمن بررسی اصول موثر در کاهش وندالیسم در فضای شهری، راهکارهای اجرایی طراحی فضا مبتنی بر رفتار با استفاده از تکنیک تجزیه و تحلیل SWOT صورت می گیرد و جهت انجام مطالعات آن، از روش کتابخانه ای و همچنین روش میدانی استفاده شده است.

Keywords:

وندالیسم , فضای شهری مطلوب , الگوهای رفتاری , طراحی شهری