بررسی روش های برقراری ارتباط بدون سیم در شبکه های نسل آینده

هدف از شبکه های نسل آینده )NGN(، همگرا کردن کلیه بسترهای ارتباطی موجود برروی بستری مبنی بر فناوری IP و دسترسی نامحدود به شبکه و ارایه خدمات یکپارچه به کاربران با کیفیت قابل قبول )QOS( است.برای انجام این هدف به یک بستر ارتباطی و یا شبکه زیر ساخت نیاز است که بتواند پهنای باند مورد نیاز را با بهترین کیفیت ارایه نماید. این شبکه زیر ساخت با توجه به ماهیت، مشتمل بر دو قسمت باسیم و بیسیم است.در مورد بستر باس یم بهترین گزینه فیبرنوری است اما در مورد بستر بیسیم با توجه به محدودیتهای کارب ردی مخاطراتی وجود دارد. در یک نگاه کالن می توان این بستر بیسیم را به دو قسمت بکارگیری فناوری رادیویی و نوری تقسیم بندی کرد. هر کدام از این دو فناوری محدودیتها و امتیازاتی مختص به خود دارد که باید مورد بررسی قرارگیرد.در این مقاله سیستم های مخابرات نوری فضای آزاد، سیستمهای رادیویی Wi-Fi، وایمکس، LTE و شبکه های برد بلند پرظرفیت مورد بررس ی قرارگرفته و با توجه به نقاط ضعف و قوت هرکدام پیشنهاد برای بکارگیری از آنها در شبکه های نسل آینده بیان خواهد شد.

Keywords:

مخابرات نوری فضای آزاد , مخابرات رادیویی سلولار , شبکه های نسل جدید , توربولانس , فرستنده/گیرنده های چندگانه