یک پروتکل مسیریابی مبتنی بر بردار در شبکه حسگر بی سیم زیر آب

یکی از مهمترین دغدغه های امروز پژوهشگران درشبکه های حسگربی سیم زیر آب، با توجه به محدودیتها و ویژگیهای خاص محیط درون آب، مسالهی مسیریابی است. این محدودیتها شامل توپولوژی سه بعدی، پهنای باند محدود، تحرک گره،تاخیرطولانی،انرژی محدود وهزینه ساخت است. پروتکلهای مسیریابی جدید برای شبکه های زیر آب براساس مسیریابی حریصانه توسعه یافته اند. مشکل اساسی درUWSN1هاپیداکردن یک مسیرکارآمد بین منبع و مقصد است تا بتواند با مصرف انرژی پایین، تعداد بسته ی بیشتری را به مقصد برساند. در این پژوهش با بهبود الگوریتم VBF که یکی از روشهای مرجع بوده و پروتکلی وابسته به شعاع لوله مسیریابی است، الگوریتمی ارایه شده است که شعاع لوله را بهصورت تابعی از ابعاد محیط، برد و تعداد گره ها در نظر میگیرد. در نتیجه با تغییر یکی از این پارامترها، شعاع لوله مسیریابی نیز تغییر خواهد کرد. اما به منظور مدیریت انرژی مصرفی گره ها ، تابعی وجود دارد که اگر انرژی باقیمانده گره دریافت کننده ی بسته خیلی کمتر از انرژی باقیمانده ی گره ارسال کننده باشد، با کوچک کردن شعاع لوله مسیریابی، شانس انتخاب شدن بهعنوان گره هدایت کننده را کاهش میدهد، تا گره های دیگر شانس بدست آوردن گره هدایت کننده بسته را به دست آورند. الگوریتم ارایه شده با پروتکل های HHVBF ،VBF و VBVA مقایسه شده است و نتایج شبیه سازی که بهدست آمده از شبیه ساز NS -2 است ، حاکی از آن است که روش پیشنهادی توانسته با تکیه بر تغییر عرض لوله مسیریابی متناسب با تراکم شبکه، مصرف انرژی کمتری را به ویژه در شبکه های با تعداد گره زیاد، نسبت به سایر روشها داشته باشد و همچنین در شبکه های غیرمتراکم، بسته های بیشتری را نیز تحویل نماید.

Keywords:

شبکه های حسگر زیر آب , الگوریتم های مسیریابی , لوله مسیریابی