بررسی تاثیر رویکرد نوین مدیریت دانش بر فرآیند توسعه ی منابع انسانی پارس جنوبی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 959

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ESCONF03_005

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

Abstract:

این تحقیق به بررسی تاثیر رویکرد نوین مدیریت دانش بر فرآیند توسعه ی منابع انسانی پارس جنوبی می پردازد و از نظر نوع هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از همه ی کارکنانی که در سال 96-1395 در مجتمع پارس جنوبی به فعالیت مشغول می باشند. این جامعه 1994 نفر شامل 1642 مرد و 352 زن می باشد. در این تحقیق با توجه حجم جامعه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و تعداد نمونه ها با استفاده از جدول مورگان محاسبه گردید و 347 نفر شامل (263 مرد و 84 زن) به عنوان نمونه انتخاب شد. داده های تحقیق با استفاده از دو پرسشنامه مدیریت دانش جوزف حداد در سال (2006) و پرسشنامه توسعه ی منابع انسانی تونکه نژاد و داوری (1388) جمع آوری گردید. روایی محتوایی پرسشنامه های پژوهش مورد تایید قرار گرفت. همچنین روایی پرسشنامه مدیریت دانش به وسیله ی آزمون بارتلت 0.955 و روایی پرسشنامه توسعه ی منابع انسانی 0.893 محاسبه گردید. پایایی پرسشنامه های تحقیق نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ در پرسشنامه مدیریت دانش 0.940 و در پرسشنامه ی توسعه ی منابع انسانی 0.886 تعیین شد. داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که رویکرد مدیریت دانش در همه ی ابعاد تاثیر بالایی بر رشد و توسعه ی منابع انسانی در پارس جنوبی دارد. همچنین نتایج آزمون T نشان داد که بنابراین بین دیدگاه کارکنان زن و مرد در مورد تاثیر رویکرد نوین مدیریت دانش بر فرآیند توسعه ی منابع انسانی پارس جنوبی در (استقرار دانش، تثبیت دانش) تفاوت معناداری وجود دارد، ولی در بین دیدگاه آنان در متغیرهای خلق دانش و تسهیم دانش تفاوت معناداری وجود ندارد و نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین رتبه ی متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود دارد. کمترین مقدار میانگین رتبه مربوط به خلق دانش و بیشترین مقدار میانگین رتبه نیز مربوط به تثبیت دانش می باشد.

Authors

سید احمد هاشمی

دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد، ایران

صالح روستا

دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد، ایران