تاثیر عمل آوری با اوره بر تجزیه پذیری پروتیین خام گیاه مرتعی مستار ( Sclerorhachis (Leptocladae با استفاده از روش کیسه های نایلونی

گیاه دارویی مستار یکی از محصولات خاص خراسان جنوبی است که نظیر آن در استانهای دیگر یافت نمیشود. نام علمی آن (Sclerorhachis Leptocladae) است که با سه گونه ی دیگرش بخاطر داشتن ظاهر باریک، برگهای گل مانند با معدودی بند کوتاه، دمبرگ های بسیار کوتاه و کلاپرکهای خیلی کوچک فرق میکند. در خراسان بزرگ دو گونه S. Platyrachis و S. Leptoclada پراکنده اند. هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر عمل آوری با اوره بر تجزیه پذیری پروتیین خام گیاه مرتعی مستار با استفاده از روش کیسه های نایلونی بود. گیاه مرتعی مستار از مراتع اطراف روستای گزیک واقع در 35 کیلومتری شهرستان بیرجند در اواخر اردیبهشت برداشت شد. نمونه های جمع آوری شده در درجه حرارت محیط و بدون تابش مستقیم نور خورشید خشک شد و به منظور عمل آوری نمونه های حاصله با اوره، 250 گرم از نمونه وزن شده و درون کیسه های پلاستیکی ضخیم قرار داده شد. بعد از آن محلول اوره 2 درصد، 4 درصد و 6 درصد با نسبت 1 به 1) 1 کیلوگرم خوراک asfed به 1 لیتر محلول) در 4 تیمار و 4 تکرار به کیسه های پلاستیکی به ابعاد 50 در 20 سانتیمتر اضافه شده، دهانه کیسه را محکم بسته و به مدت چهار روز نمونه ها در اتاق نگهداری شدند. بعد از عمل آوری نمونه ها بمدت یک هفته در مجاورت هوای آزاد قرار گرفت تا رطوبت خود را از دست بدهند. سپس نمونه های هواخشک، آسیاب و برای انجام مراحل بعدی از این نمونه ها استفاده شد. فراسنجه های تجزیه پذیری پروتیین خام نمونه ها با استفاده از دو راس گاو هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبهای با روش کیسه های نایلونی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد ضریب تجزیه پذیری a پروتیین خام مستار در تیمار چهار بیشترین مقدار را داشت ولی این تفاوت معنی دار نبود. بیشترین میانگین بخش کند تجزیه در تیمار دوو کمترین میانگین آن در تیمار عمل آوری نشده مشاهده شد .(P< 0/05) ثابت نرخ تجزیه در تیمارهای عمل آوری شده با یکدیگر تفاوت معنادار آماری نداشت ولی با تیمار شاهد این اختلاف معنی دار بود. با افزایش نرخ عبور تجزیه پذیری موثر کاهش یافت و تیمار حاوی 4 درصد اوره کمترین میزان تجزیه پذیری موثر را داشت .(P< 0/05)

Keywords:

پروتیین خام , تجزیه پذیری , عمل آوری , گیاه مستار