موضوع تامین مالی آموزش از جمله موضوعاتی است که در سراسر جهان با بحران جدی مواجه شده است. این بحران از یک سو بر اثرتقاضای فزاینده برای آموزش و از سوی دیگر به دلیل محدودیت عمومی
منابع مالی در این بخش پدید آمده است. کشور ما نیز از مجموعه تحولات جهانی در دهه های اخیر جدا نبوده و بحران مالی موجود در بخش آموزش عمومی دنیا در کشور ما نیز آشکار شده است.اختصاص حجم قابل ملاحظه ای از منابع به آموزش عمومی، نیاز فرایند آموزش به منابع بیشتر و ارتباط آموزش با رشد و توسعه کشور و عدالت اجتماعی از جمله دلایل توجه ویژه به موضوع تامین مالی آموزش است.اصطلاح تامین
منابع مالی آموزش و پرورش عمومی به فرآیندی اطلاق می شود که به وسیله آن درآمدهای مالیاتی و دیگر منابع به منظور اداره مدارس ابتدایی و متوسطه تحصیل می شود و نیز طی آن این منابع درمناطق جغرافیایی مختلف به مدارس و انواع آموزش در سطوح مختلف تحصیلی تخصیص می یابد. این اصطلاح معمولا به سطوح ابتدایی ومتوسطه محدود می شود هر چند که گاهی برای موسسات پیش دبستانی نیز به کار گرفته می شود. تنگناهای شدید مالی در طی سال های گذشته ضمن انحراف توجه و نیروی برنامه ریزان و مسیولان از ارتقای سط آموزش کشور به حل و فصل مشکلات مالی موج کاهش کیفیت خدمات آموزش شده است و این در حالی است که انتظار میرود نیاز آموزش و پرورش به
منابع مالی بیشتر در طی سالهای آینده با شتاب بیشتری افزایش یابد. بنابراین تامین
منابع مالی آموزش بسیار مهم قلمداد می شود وبر اثر تقاضای فزاینده آموزش و محدودیت های عمومی
منابع مالی ، تامین
منابع مالی در امر آموزش با مشکلات عدیده ای مواجه است که جهت حل این مشکل مشارکت بخش عمومی وخصوصی حایز اهمیت می باشد تا بتوانیم با مشارکت این دو بخش به آموزش بهتری دست یابیم.