ارزیابی تحمل به شوری تعدادی از ژنوتیپ های انتخابی پسته

در این پژوهش، اثر تنش شوری بر تغییرات صفات مورفولوژیک در تعدادی از ژنوتیپ های پسته به صورت یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور ژنوتیپ، در 14 سطح و شوری آب آبیاری در 5 سطح و با 3 تکرار، در سال 1393 در موسسه نهال و بذر کرج بررسی شد. ژنوتیپ های مورد مطالعه شامل ( شاه پسند، کله قوچی، احمدآقایی، اکبری، ایتالیایی، بادامی زرند، قزوینی، سبزپسته توق، خنجری دامغان، جندقی، ابراهیمی، رضایی زودرس، فندوقی 48 و موسی آبادی) و شوری آب آبیاری شامل ( 5 / 0 ، 9 / 4 ، 8 / 9 ، 75 / 14 و 8 / 19 دسی زیمنس بر متر)، بودند. نتایج نشان داد که با اعمال تنش شوری و افزایش غلظت آن، شاخص های رشدی شامل ارتفاع شاخه، قطر شاخه، تعداد برگ کل، درصد برگ های سبز، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن تر و خشک ریشه، در تمامی ژنوتیپ های مطالعه شده، کاهش و درصد برگ های نکروزه، درصد ریزش برگ و نسبت وزن تر و خشک ریشه به وزن تر و خشک اندام هوایی افزایش یافتند. در مجموع، ژنوتیپ قزوینی بهعنوان متحمل ترین ژنوتیپ به تنش شوری انتخاب شد. این ژنوتیپ توانست به خوبی شوری تا 75 / 14 دسی زیمنس بر متر، را تحمل نماید. در نقطه مقابل، ژنوتیپ های موسی آبادی و رضایی زودرس، به عنوان حساس ترین ژنوتیپ ها نسبت به تنش شوری، تشخیص داده شدند.

Keywords:

پسته , آب های شور , شاخص های رشدی , ژنوتیپ قزوینی , ژنوتیپ موسی آبادی