گازوئیل از جمله ترکیبات خطرناک بر اساس طبقه بندی قانون حفاظت و بازیافت منابع (RCRA) می باشد. این ماده برش نفتی نسبتاً سنگینی از مخلوط هیدروکربنهای مختلف است که کاربرد آن به عنوان سوخت در موتورهای درونسوزدیزلی و ایجاد روشنایی و گرمایش درانواع مشعلهای خانگی و صنعتی می باشد.
گازوئیل از طریق نشت مخازن زیر زمینی نگهداری سوخت و نیز بر اثر ریخت و پاشش های تصادفی در مراکز پخش فرآورده های نفتی وارد محیط خاک می گردد و به علت ویژگی های خاص فیزیکی و شیمیایی می تواند در داخل خاک نفوذ نموده ومنجر به آلودگی محیط زیست گردد.هدف از این پژوهش بررسی میزان
جذب گازوئیل در خاک های ریز دانه می باشدکه با توجه به ارتباط مستقیم میزان
جذب آلاینده بر سطح خاک با نوع و درصد ذرات ریز دانه خاک، می توان با تکیه بر نتایج حاصله در هنگام بروز سوانحی نظیر نشت مخازن و واژگونی تانکرهای حاوی
گازوئیل اقدامات مقتضی را انجام داد. بدین منظور افزایش حجم نمونه های خاک های ریزدانه، در تماس با گازوئیل، بعنوان شاخص میزان جذب، با استفاده از آزمایش
تورم آزاد بررسی گردید. نتایج آزمایشات نشان می دهد که میزان
جذب گازوئیل با ازدیاد درصدکانی های رسی افزایش می یابد به گونه ای که با افزایش تدریجی درصد کانی های رسی مونت موریلونیت وکائولینیت از 15 تا 40 درصد در خاک ریزدانه، بترتیب درصد میزان تورم خاک ریزدانه از 9/6 به 21/3 و از 14/7 به 46/4 افزایش می یابد و نیز متوسط میزان تورم خاک ریزدانه حاوی کانی رسی مونت موریلونیت وکائولینیت بترتیب 13/9 و 33/4 درصد می باشد که این امر نشان دهنده بالاتر بودن پتانسیل
جذب گازوئیل در کانی رسی کائولینیت نسبت به کانی رسی مونت موریلونیت می باشد