تحلیل فنی و اقتصادی اثر کاربرد مالچ در روش آبیاری قطره ای گوجه فرنگی

استان بوشهر به لحاظ داشتن شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک و نزولات جوی پایین همواره با مشکل کم آبی مواجهبوده است. استفاده از مالچ های طبیعی و مصنوعی جهت کاهش تبخیر از سطح خاک و حفظ رطوبت یکی از بهترین اقدامات درجهت استفاده بهینه از منابع محدود آب در کاشت گوجه فرنگی است. این پژوهش به منظور ارزیابی و مقایسه استفاده از چندنوع مالچ طبیعی و مصنوعی در مزارع گوجه فرنگی اجرا شد. آزمایش بصورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی با فاکتور اصلی سطوح آبیاری و فاکتور فرعی مالچ پاشی با سه تکرار و به مدت سه سال در مزرعه مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر واقع در جنوب شرق برازجان اجراء گردید. برای بررسی اقتصادی از ابتدا بااستفاده از روش بودجه بندی جزیی منافع و هزینه های هر تیمار محاسبه گردید و سپس با استفاده از تحلیل نهایی منفعت بههزینه سودآورترین تیمار انتخاب گردید. نتایج نشان داد که برگ خرما و کاه و کلش کنجد اثر معنیداری بر افزایش عملکردنسبت به وضعیت بدون مالچ ندارند. اگرچه با استفاده از پلاستیک سیاه و 20 % کاهش در میزان آب آبیاری کاهش معنی داریدر عملکرد اتفاق نیفتاد، اما بررسی اقتصادی نشان داد که بیشترین منافع خالص مربوط به تیمار (100 % آب آبیاری و پلاستیکسیاه) است که آب آبیاری مورد نیاز در آن 6452 متر مکعب در هکتار عملکرد آن 5 / 36 تن در هکتار بود.

Keywords:

آبیاری قطرهای , برازجان , بودجه بندی جزیی , گوجه فرنگی , مالچ