بررسی گزاره های اخلاقی فردی و جمعی در رباعیات خیام نیشابوری

تاریخ که ورق زده می شود، کمتر مردمی را می توان مانند مردم ایران دید که وجودشان همواره با شعر و شاعری عجین شده باشد. روان شناسی تربیتی یکی از شاخه های مهم روان شناسی است که نقش موثری در زمینه فرایند یاددهی یادگیری ایفا می کند. یکی از مواردی که در روان شناسی بسیار مهم است، شناخت مولفه ها و گزاره های اخلاقی و تربیتی فردی و جمعی است. شاعران و نویسندگان بسیاری به مولفه های تربیتی و اخلاقی در اشعار و نوشته های خود اشاره کرده اند؛ یکی از این افراد شاعر و فیلسوف بزرگ، عمر خیام نیشابوری است که در مجموعه رباعیات خود مخاطب را به تعدادی از مولفه های تربیتی از جمله تفکر در نظام آفرینش دعوت نموده است.در این مقاله تحلیلی و توصیفی سعی بر آن شده است گزاره های اخلاقی فردی و جمعی و مولفه های تربیتی در مجموعه رباعیات عمر خیام نیشابوری یافت شود. دستاورد های این مقاله نشان دهنده این است که می توان مولفه های غنیمت شمردن فرصت ها، بی اعتباری دنیا، مذمت زاهدان ریا کار، هدف از آفرینش و دعوت به تفکر در نظام آفرینش را در این مجموعه رباعیات دید

Keywords:

تربیت , اخلاق جمعی و فردی , مولفه های تربیتی , عمر خیام نیشابوری , رباعیات