محیط علاوه بر عنا صر کالبدی شامل پیام ها، معانی و رمزهایی است که مردم بر اساس نقش ها، توقعات،
انگیزه ها و دیگر عوامل آن را رمزگشایی و درک می کنند و در مورد آن به قضاوت می پردازند .این حس ها تعلقی در فرد به محیط به وجود می آورد. این حس کلی، که پس از ادراک و قضاوت نسبت به محیط خاص در فرد به وجود می آید، حس
تعلق جمعی نامیده می شود . حس تعلق عامل مهمی در هماهنگی فرد و محیط بوده و باعث بهره برداری بهتر از محیط، رضایت استفاده کنندگان و در نهایت احساس تعلق آنها با محیط و تداوم حضور در آن می شود. شهرها و محلات در تمامی تمدن ها نیازمند
فضاهای جمعی بوده تا حس
تعلق جمعی آنها به محیط را به وجود بیاورد. بی شک حس تعلق افراد به مکانی که در آن زندگی می کنند، عامل مهمی در جهت پدید آمدن حس م سیولیت پذیری و در نتیجه حال بسیاری از مشکلات محله تو سط ساکنین می گردد. متاسفانه با گسترش شهرها شاهد کمرنگ تر شدن این حس و نوعی بی تفاوتی نسبت به محله در ساکنین م یباشیم . هدف از این پژوهش شناخت ویژگی های فضاهای اجتماعی منا سب در ایجاد حس تعلق به مکان جمعی در قالب
باهمستان ها می با شد . در ابتدا به مبانی نظری پرداخته می شود . این مبانی در دو قالب تشریح حس تعلق و در نهایت رسیدن به
فضاهای جمعی (باهمستان )بحث می گردد. نتیجه فصل حاکی از آن است که تمدن ها در تمامی اعصار نیازمند اجتماع بوده اند. هرچه اجتماع (باهمستان ها) در اردبیل مفیدتر وکاربردی تر بوده، موفق تر بوده است.