برای کنترل کیفی بتن نمونه های استاندارد مقاومت بالقوه بتن را نشان میدهند، آزمایش مغزهگیری راه حل مفید و قابل اعتمادی برای ارزیابی مقاومت درجا میباشد. پارامترهای قطر نمونه، نسبت طول به قطر نمونه، جهت مغزه گیری، وجود آرماتور در مغزه، اندازه سنگدانه ها می تواند تاثیر به سزایی روی مقاومت فشاری بتن بازیافتی داشته باشد. در این تحقیق آزمایش ها بر روی مغزه های 46 و 69 و 100 میلیمتری انجام پذیرفت. در کل تعداد 108 مغزه با نسبت های طول به قطر 2 بر روی بتن با رده مقاومتی 20 و 40 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع در اثر حضور میلگردهای10 و 16 مورد آزمایش قرار گرفتند. ارتباط میان مقاومت مغزه و نمونه های مکعبی استاندارد به ابعاد 15*15*15 سانتیمتر نیز برای این مغزه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان دادند که: با افزایش قطر مغزه، مقاوت نیز به میزان ناچیزی افزایش مییابد که قابل صرف نظر است. -با افزایش مقدار طول به قطر مقدار مقاومت میزان - ناچیزی افزایش مییابد که البته این تاثیر برای بتن با مقاومت بالاتر از بتن با مقاومت پایینتر بیشتر است. -ضرایب تصحیح طول به قطر برای بتن با مقاومت های مختلف، متفاوت است. با افزایش مقاومت بتن، نسبت مقاومت مغزه به مقاومت نمونه مکعبی کاهش می یابد. - هرچه سن بتن و قطر
میلگرد افزایش پیدا کند با کاهش مقاومت فشاری بتن روبه رو خواهیم شد.