بررسی ها نشان می دهد در سالهای اخیر، روند روبه رشدی از سکونت جمعیت در نواحی شهر ی درحال جریان است. وجود ایستگاه های حمل ونقل عمومی به عنوان میدان جاذبه ای عمل میکند که به رشد انوا ع کاربری ها در محدوده ایستگا ه ها منجر می شود. به دلیل نبود برنامه ریزی، این رشد به آشفتگی محیطی و نداشتن کارایی بهینه انواع کاربری ها جهت ارایه خدمات می انجامد. رویکرد اساسی برای سامان دهی کاربری زمین ها، رویکرد توسعه حمل ونقل محور است. بدنه اصلی این رویکرد از خطو ط حمل ونقل تشکیل شده است که بر جابه جایی جمعیت و خدمات تاثیر زیادی دارد. در امتداد این مسیر کاربری های مسکونی و تجاری با تراکم های بالا قرار می گیرد. هدف این پژوهش، برنامه ریز ی کاربر ی زمین ها با رویکرد توسعه حمل ونقل محور است . روش تحقیقی به کار رفته توصیفی تحلیلی میباشد.