مقایسه راهکارهای مقابله ای و تاب آوری در افراد سوء مصرف کننده مواد و افراد عادی در شهر شیراز

هدف از این پژوهش مقایسه راهکارهای مقابله ای و تاب آوری در افراد سوء مصرف کننده مواد و افراد عادی می باشد. روش پژوهش در این مطالعه علی - مقایسه ای، نمونه آماری شامل 80 نفر (40 نفر افراد سوء مصرف کننده مواد و 40 نفر افراد عادی) بود که با روش خوشه ای انتخاب و از نظر ویژگی های جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شدند. داده ها به کمک پرسشنامه راهکار های مقابله ای کارور ( 1989) و مقیاس تاب آوری بزرگسالان (2003) جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین راهکارهای مقابله ای مساله مدار، هیجان مدار و اجتنابی بین افراد مبتلا به سوء مصرف مواد و افراد عادی وجود دارد. همچنین از جمله نتایج این پژوهش وجود سطح بالاتری از تاب آوری در افراد عادی نسبت به افراد مبتلا به سوء مصرف مواد می باشد. از دیگر نتایج این پژوهش وجود رابطه مستقیم و معنادار میان راهکارهای مقابله ای و سطح تاب آوری میان هر دو گروه بود. بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد راهکارهای مقابله ای به عنوان تلاش افراد در غلبه بر مسایل ضمن آنکه موجب کاهش تنیدگی در فرد می شود، در ارتباط مستقیم با قدرت تاب آوری آنها قرار دارد.

Keywords:

راهکارهای مقابله ای , تاب آوری , افراد سوء مصرف کننده مواد , شیراز