تاثیر ورزش و بازی های تفریحی بر تاب آوری و سلامت روانی زندانیان زن

هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت سلامت روان و تاب آوری زندانیان زن جوان شرکت کننده در کلاس های ورزشی تفریحی است که از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی بود و به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری کلیه زندانیان زن جوان ندامتگاه مشهد، شرکت کننده در کلاس های ورزشی تفریحی می باشد ( 135 نفر) که براساس فرمول جدول مورگان تعداد 99 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار مطالعه پرسشنامه و در سه بخش پرسشنامه عمومی، پرسشنامه سلامت عمومی GHQ با پایایی ( 93 / 0)، پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون ( 2003 )، با پایایی ( 97 / 0 ) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولوموگروف و اسمیرنف ( KS ) برای تعیین نرمال بودن متغیرها، آزمون t-test ، اسپیرمن و کروسکال والیس برای پاسخ به فرضیه های تحقیق استفاده خواهد شد. ضمنا برای انجام محاسبات و پردازش اطلاعات از بسته نرم افزاری Spss استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که وضعیت سلامت روان زندانیان زن شرکت کننده در کلاس های ورزشی تفریحی در حد مناسب اما وضعیت تاب آوری آنها در حد نامناسب و کم بود. همچنین وجود رابطه معنی دار بین دو متغیر سن و وضعیت سلامت روان زندانیان پذیرفته نشد. اما وجود رابطه معنی دار مستقیم بین دو متغیر وضعیت تاب آوری زندانیان زن شرکت کننده در کلاس های ورزشی تفریحی و سن پذیرفته شد. طرف دیگر بین وضعیت سلامت روان و تاب آوری زندانیان زن شرکت کننده در کلاس ها برحسب نوع جرم تفاوت معنی دار وجود دارد و وجود رابطه معنی دار معکوس بین دو متغیر وضعیت سلامت روان و تاب آوری آنها و میزان محکومیت پذیرفته شد. اما وجود رابطه معنی دار بین دو متغیر وضعیت سلامت روان و تاب آوری زندانیان پذیرفته نشد.

Keywords:

وضعیت سلامت روان , تاب آوری , زندانیان زن , کلاس های ورزشی تفریحی