اثر هشت هفته پروتکل تمرینی پیشگیری از آسیب رباط ACL بر پرش تک پا به جلو در دختران بسکتبالیست

اهداف: هدف کلی پژوهش حاضر، اثر هشت هفته پروتکل تمرینی پیشگیری از آسیب رباط ACL بر پرش تک پا به جلو در دختران بسکتبالیست بود. روش تحقیق: تعداد ۳۰ دختر بسکتبالیست بین سنین ۱۸ تا ۳۰ سال که در معرض آسیب رباط صلیبی قدامی قرار داشتند، بر اساس معیارهای ورود و خروج از تحقیق بصورت هدفمند انتخاب شدند. در مرحله پیش آزمون، آزمون پرش تک پا به جلو مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از آن آزمودنی های گروه تجربی به مدت ۸ هفته و ۳ جلسه در هر هفته به انجام تمرینات مربوط به خود پرداختند. پس از اتمام ۸ هفته تمرینات، مجددا اندازه گیری هایی که در مرحله پیش آزمون انجام شده بود یک بار دیگر مورد اندازه گیری قرار گرفت. از آزمون تحلیل کوواریانس جهت تجزیه و تحلیل آماری یافته های تحقیق استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که امتیاز آزمون پرش تک پا به جلو گروه تجربی در مرحله پس آزمون، تفاوت معنی داری دارد(۰/۰۵>p). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد هشت هفته پروتکل تمرینی پیشگیری از آسیب رباط ACL بر نمرات آزمون پرش تک پا به جلو ورزشکاران بسکتبالیست تاثیر معناداری دارد. لذا به ورزشکاران بسکتبالیستی که در معرض آسیب رباط صلیبی قدامی می باشند پیشنهاد میشود از این تمرنیات به عنوان یک مدالیته پیشگیری از آسیب استفاده نمایند.

Keywords:

پیشگیری , رباط ACL , پرش , عصبی عضلانی , بسکتبال