پژوهشی بر نگارگری ایرانی در طراحی بسته بندی با رویکرد فرمالیستی

تصویر در بسته بندی علاوه بر ویژگی های زیباشناختی، دارای قابلیت های گسترده ای درشناساندن محصول است و تاثیرات انکارناپذیری در جلب نظر مخاطب و میزان فروش محصول دارد. تصویر میتواند بسته را به یک اثر هنری تبدیل نماید و با استفاده از هنرهای قومی و سنتی برای جذب مخاطب استفاده شود. هنر نگارگری ایرانی به عنوان یکی از هنرهایپر مخاطب نیز از این دست هنرها است که کمتر در مقوله بستهبندی به آن پرداخته شده وتقریبا در هیچ یک از موارد صورت گرفته در بسته بندی تغییرات مدرن در آن صورت نگرفته است. در پژوهشهای صورت گرفته در دیگر کشورها با تلفیق هنرهای مدرن با سنتی سبکی نو برای جذب مخاطب ایجاد کرده اند. لذا این سوال اساسی بی پاسخ مانده که چگونه میتوان از نگارگری ایرانی در جامعه مدرن برای جذب مخاطب استفاده کرد این پژوهش، ازنظر هدف کاربردی و بر اساس روش گردآوری داده تحلیلی-توصیفی است و با هدف استفاده از فرمهای نگارگری ایرانی در طراحی بسته بندی به دنبال جذب مخاطب میباشد. به همین منظور ابتدا باید فرمهای ایرانی را شناخته تا بتوان با رویکردی نو از آن استفاده کرد. به همین منظور در این پژوهش با استفاده از روش نقادی فرمالیست های که گرایش زیبایی شناسانه ی صوری داشتند و ویژگی بارز آنها، در اهمیتی است که برای فرم قایل میشدند، به بررسی فرم در هنر نگارگری ایرانی و همچنین فرم در بسته بندی پرداخته شده است؛ تا با تکیه بر اصول حاکم در نظریه فرمالیسم به بررسی چگونگی یافتن فرمی هماهنگ با بسته بندی به عنوان ظرف محصول در جهت جذب مخاطب پرداخته شود.

پژوهشی بر نگارگری ایرانی در طراحی بسته بندی با رویکرد فرمالیستی Keywords:

فرمالیسم , فرم , نگارگری ایرانی , بسته بندی