بررسی گونه شناسی ساختارکالبدی-کارکردی در معماری مسکن سنتی شهر مراغه (نمونه: خانه های سنتی محله موسوی)

محیط طبیعی یکی از مهم ترین پدیده های موثر در چگونگی شکل گیری ساختار معماری سنتی بوده است.امروزه در محله موسوی شهر مراغه تعدادی خانه تاریخی موجود می باشد که مطالعات کاملی درباره آنها صورت نگرفته است اما وجود نمونه های باارزش از دوره های مختلف تاریخی، در معرض تخریب قرار گرفتن آنها به واسطه تغییر شیوه زندگی، تعداد مالکین، مهاجرین و به طور کلی از دست دادن جذابیتها برای زندگی امروز، بررسی این خانه ها ضروری می یابد.گونه های مختلف ساختاری در بین خانه های تاریخی محله موسوی شهرمراغه به چشم میخورد و در ساخت آنها، نظامهای هماهنگی به شکل پایدار در گذر زمان وجود داشته است که از ارکان اصلی هویت بخش به معماری آنها بوده است. این ارکان بخش جدایی ناپذیر معماری گذشته ی ایرانی بوده که متاسفانه با از دست رفتن آنها در دوران جدید بخشی از رموزمعماری پایدارگذشته به دست فراموشی سپرده شده است. امروزه کمتر پژوهشی را میتوان یافت که گونه شناسی ساختاری را در خانه های تاریخی محله موسوی شهر مراغه را مورد واکاوی قرار داده باشد. این مقاله برای نخستین بار به بررسی گونه شناسی اجزای ساخت خانه های تاریخی محله موسوی پرداخته است. روش انتخابی این تحقیق، توصیفی- تحلیلی که براساس مطالعات کتابخانهای، میدانی و ترسیمی، فرمهای گوناگون خانه های تاریخی حوزه مورد مطالعه بررسی و ترسیم گشته است. این نوشتار سعی برآن دارد تا دانش نهفته شده ی معماران را در ساختار کالبدی - کارکردی خانه های تاریخی محله موسوی آشکار سازد. بر اساس یافته های بهدست آمده از این جستار مشخص گردید. از لحاظ گونه شناسی، خانه ها به دو گونه مشخص قابل تقسیم است.اما هرگونه نیزدارای زیر مجموعه هایی متفاوتی هستند.

Keywords:

معماری ایرانی , محله موسوی , گونه شناسی , خانه های تاریخی , شهر مراغه