بررسی حالت بهینه عمق بالکن و عرض بازشو بر اساس خصوصیات اقلیمی تابش در شهر اصفهان

با افزایش روز افزون جمعیت کره زمین و به طبع آن افزایش نیاز به انرژی و از سوی دیگر هزینه بالا و محدودیت انرژی های فسیلی و پدیده گرم شدن زمین در سالهای اخیر، معماری پایدار راهکارهای مناسبی در راستای تامین انرژی پاک ، ارزان و تجدید پذیر ارایه می کند. از سوی دیگر شهر اصفهان از جمله شهرهایی است که در اقلیم گرم و خشک واقع شده است که دارای تابستان های گرم و زمستان های سرد می باشد و از این رو سرمایش و گرمایش در ساختمان ها میزان بالایی از مصرف انرژی را به خود اختصاص می دهد. معماری پایدار با بهره گیری از عوامل طبیعی حاکم بر اقلیم می تواند گزینه های مناسبی را در اختیار ما قرار دهد. معماری پایدار اقلیمی همواره فرصت هایی برای استفاده از عوامل طبیعی موجود برای معمار مهیا می کند که با به کار گیری این عوامل به نحو صحیح، می توان نیاز به انرژی را برطرف و از گزند عوامل اقلیمی در امان بود. بسیاری ازین راهکارها مربوط به نحوه ی ساخت، جانمایی و فرم بنا می باشد که با بررسی این عوامل می توان در راستای تحقق این امر قدم برداشت. از این رو این پژوهش در صدد است با بهره گیری از عوامل تاثیر گذار در این اقلیم و استفاده از تکنیک های معماری پایدار، طرحی بر اساس عوامل فوق ارایه دهد. نحوه ی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به صورت کیفی می باشد و برخی از بررسی گزینه های پیشنهادی با استفاده از نرم افزار Echotect Analysis انجام شده است. برآیند مطالعات و پژوهش در این حوزه منجر به راهکاریی از قبیل جانمایی بلوک های ساختمانی بر اساس زاویه ی نور خورشید و ایجاد بالکن ها با عمق مناسب می باشد