بررسی و تحلیل رابطه بین امنیت تصرف و سرمایه اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی: محله شمس آباد کلان شهرتبریز

سکونتگاه های غیررسمی، عامل برجسته و غالب در شهرنشینی جهان در حال توسعه برای فقرای شهری هستند؛ بنابراین به این سکونتگاه ها نبایستی به عنوان بخشی از بحران کشور بلکه بایستی به عنوان سهم فقرا، برای حل مسیله خودشان نگریسته شود در حال حاضر امنیت تصرف از مفهوم قانون اولیه خود فاصله گرفته و وارد بحثهای اجتماعی و روانشناسی شده است. هدف پژوهش بررسی رابطه بین امنیت تصرف و سرمایه اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی در محله شمس آباد شهر تبریز میباشد. براساس این رویکرد 3 عامل احتمال تخلیه، ترس از تخلیه و نبود شبکه های حمایتی متغیرهای اصلی را تشکیل دادند ضمن اینکه بررسی سرمایه اجتماعی با استفاده از متغیرهای اعتماد اجتماعی، روابط اجتماعی، انسجام اجتماعی، کنترل اجتماعی و مشارکت اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. روش تحقیق پیمایشی و جمع-آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه با روش نمونه گیری تصادفی انجام گرفته است و 367 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق با استفاده از مدل ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد بین امنیت تصرف و سرمایه اجتماعی رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد.

Keywords:

امنیت تصرف ادراکی , سرمایه اجتماعی , سکونتگاه غیر رسمی , محله شمس آباد کلان شهر تبریز