ارتقاء کیفیت فضای شهری و دستیابی به توسعه شهری پایدار از طریق بهسازی کالبدی-محیطی محله آبکوه مشهد

فضاهای شهری محصور در بافت مرکزی شهرها به عنوان بخشی از بافت کهن و ارزشمند شهری در پی تحوالت رشد و گسترش شهری به ویژه در طی سده اخیر دچار دگرگونی و تغییرات عمیق گردیده اند. بافت های فرسوده محدوده مرکزی شهرها که زمانی بر اساس وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بر پایه الگوهای توسعه شهری شکل گرفته اند، اکنون با توجه به کهنه و فرسوده شدن و پایین بودن وضعیت کالبدی، زیست محیطی اکثر ساکنان، نیاز شدید به تدوین راهبردهای بهسازی و نوسازی با تاکید بر مشارکت مردم و کمک دولت دارند. از آنجایی که محله آبکوه مشهد به لحاظ اهمیت اقتصادی، ارتباطی، هویتی، زیبایی شناختی و اهمیت کالبدی )نقطه همگرایی شبکه ارتباطی، فعالیت ها( و محوریت آن در توسعه شهری از جایگاه ویژه ای برخوردار است، مداخالت کالبدی-محیطی سنجیده در قالب ایجاد راهبردها و سیاست های اجرایی ضروری می باشد که در این پژوهش به این مهم پرداخته شد. در این پژوهش پس از مطالعات همه جانبه در حوزه مفاهیم، نظریات، مدل ها و شناخت کامل از محله مورد مطالعه، با استفاده از روش سوات و ابزار پرسشنامه نسبت به ارزیابی شاخص های تلفیقی کیفیت فضای شهری و توسعه پایدار پرداخته شد و پس از استخراج مشکالت بر حسب امتیاز، نسبت به ارایه راهبرد اولیه، هدف گذاری، ارایه راهبردهای نهایی و راهکارهای عملیاتی اقدام شد.

Keywords:

فضای شهری , کیفیت , توسعه پایدار , بهسازی کالبدی-محیطی , محله آبکوه مشهد