بررسی عددی پارامترهای موثر بر رفتار لرزه ای دیوار برشی کامپوزیت تحت بارگذاری چرخه ای abstract
در عصر حاضر یکی از روش های کارآمد برای بهبود
رفتار لرزه ای ساختمان های بلند واقع شده در مناطق زلزله خیز، استفاده از دیوارهای برشی کامپوزیت می باشد. در این تحقیق به بررسی عددی پارامترهای موثر بر
رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت تحت بارگذاری چرخه ای، با استفاده از روش اجزای محدود پرداخته شد. جهت مدل سازی و تحلیل استاتیکی غیرخطی و اعمال بارهای چرخه ای از شبیه سازی به وسیله نرم افزار
آباکوس استفاده گردید. به منظور صحت سنجی، نمونه دیواربرشی کامپوزیت آزمایشگاهی عرب زاده و همکاران، توسعه و مدلسازی شد. به دست آمد که اختلاف ناچیزی بین نتایج حاصل از مدل های نرم افزاری و آزمایشگاهی وجود دارد، بنابراین صحت مدلسازی تایید گردید. سپس تاثیر پارامترهای مختلف از جمله ضخامت ورق، شکاف بین دیوار بتن مسلح و قاب و همچنین
مقاومت فشاری بتن مصرفی در دیوار بر رفتار دیوارهای برشی کامپوزیت بررسی گردید. به همین منظور هشت مدل
دیوار برشی کامپوزیت تحلیل گردیدند. نتایج نهایی نشان داد که افزایش ضخامت ورق فولادی سبب افزایش مقاومت،
استهلاک انرژی و
شکل پذیری کل دیوار می شود، و در نتیجه با بهبود
رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت نسبت مستقیم دارد. همچنین، وجود شکاف تا مقدار معینی، باعث بهبود
رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت گردید، و البته بیشتر یا کمتر از این مقدار سبب کاهش بیش از حد مقاومت،
استهلاک انرژی و
شکل پذیری می گردد. به علاوه، افزایش
مقاومت فشاری بتن در بهبود
رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت تاثیر محدودی دارد.