امروزه در قرن بیست و یکم با توجه به حجم عظیم اطلاعات، افراد به سوی مدیریت اطلاعات هدایت می شوند،بر اساس یافته های روانشناسی یادگیری، دانش آموزان از طریق دیدن و به کارگیری وسایل مختلف، مطالبدرسی را بهتر و راحت تر می آموزند، زیرا وسایل کمک آموزشی به سبب فعال کردن حواس مختلف دانشآموزان، امر
آموزش را واقعی تر، عملی تر و دلپذیرتر می سازند. ظهور پدیده شگفت انگیز
تکنولوژی جدید وفنآوری اطلاعات در دو دهه آخر قرن بیستم و توسعه آن در نظام رسمی
آموزش و پرورش کشورهای پیشروباعث گسترش فرصت های یادگیری و دسترسی آسان به منابع آموزشی و یادگیری شده است .هدف از این مطالعه نقش
فناوری اطلاعات و ارتباطات در
آموزش و پرورش میباشد. روش تحقیق حاضرتوصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش سعی شده است به نقش
فناوری اطلاعات و ارتباطات درکیفیت آموزشپرداخته شود.
فناوری اطلاعات و ارتباطات را می توان به عنوان ابزاری نیرومند برای ارتقای کیفیت و کارآییآموزش و یادگیری مورد استفاده قرار داد. توسعه روزافزون ابزارهای مبتنی بر این
فناوری ها و سرعت فراوانتطبیق آن با نیازمندی های انسان، موجب شده تا شکل جدیدی از محیط یادگیری و تعاملی خلاق، فعال وفراگیر ایجاد شود.