بررسی رابطه بین ورشکستگی مالی، چرخه عمر و بازساختارسازی در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به بررسی رابطه بین ورشکستگی مالی، چرخه عمر و بازساختارسازی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. بدین منظور اطلاعات مالی 122 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش نمونه گیری حذف سیستماتیک در بازده زمانی 6 ساله از 1390 تا 1395 مورد آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از داده های پنل توسط نرم افزار Eviews استفاده شده است. روش تحقیق پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ روابط بین متغیرها از نوع توصیفی همبستگی و به لحاظ داده ها از نوع پس رویدادی می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق حاکی از این است که بین چرخه عمر شرکت ها و ورشکستگی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و شرکت ها در مراحل اولیه عمر خود احتمال ورشکستگی بیشتری نسبت به مراحل بعدی خود دارند؛ همچنین رابطه بین ورشکستگی و بازساختارسازی از نوع منفی و معنادار می باشد و شرکت هایی که استراتژی های بازساختارسازی را اجرا می نمایند احتمال ورشکستگی کمتری نسبت به سایر شرکت ها دارند.

Keywords:

ورشکستگی مالی , چرخه عمر , بازساختارسازی