تاثیر تیمار اپی براسینولید برخصوصیات کمی، کیفی و عمر انبارداری میوه نارنگی

در این پژوهش، اثرات کاربرد پس از برداشت هورمون گیاهی اپیبراسینولید، بر خواص کمی، کیفی و عمر ماندگاری میوه نارنگی رقم کینو مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا0 تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار، در چهار سطح زمانی صفر، 10، 20 و 30 روز انجام شد. تیمارها شامل، شاهد، آب مقطر، آب معمولی، چهار غلظت (نیم، یک، یک و نیم و دو میکرومولار) از هورمون اپی براسینولید به صورت غوطه وری و چهار غلظت (نیم، یک، یک و نیم و دو میکرومولار) از هورمون اپی براسینولید به صورت محلولپاشی بودند. بررسی صفات شامل درصد کاهش وزن میوه، میزان سفتی بافت، TSS، pH، TA، ویتامین C، نشت یونی، آنتوسیانین، شاخص طعم، میزان آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، کربوهیدرات کل و عمر ماندگاری، پس از نگهداری میوه در سردخانه با دمای چهار درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد صورت گرفت. نتایج نشان دادند کاربرد اپی براسینولید دو میکرومولار (غوطهوری)، به طور معنیداری بر درصد کاهش وزن، سفتی بافت، pH، TA، ویتامین C ، نشت یونی، میزان TSS، آنتوسیانین، شاخص طعم، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کربوهیدرات کل اثر مثبت داشت. از نظر آماری، بهترین تیمار جهت توصیه، کاربرد اپی براسینولید با غلظت دو و یک و نیم میکرومولار (غوطه وری) می باشد.

تاثیر تیمار اپی براسینولید برخصوصیات کمی، کیفی و عمر انبارداری میوه نارنگی Keywords:

اپی براسینولید , پس از برداشت , غوطه وری , محلول پاشی , نارنگی