بهره برداران بخش کشاورزی ایران با مجموعه ای از ریسکهای طبیعی و اقتصادی مواجه هستند که عدم توجه به این ریسکها در برنامه ریزی های مزارع باعث انتخاب
الگوی کشت نامناسب و برآورد بیش ازحد درآمد میشود و در طولانی مدت بر سودآوری و سرمایه گذاری در مزارع تاثیر میگذارد. بر این اساس شناسایی عوامل موثر بر ریسک به منظور کنترل اثرات سوء آن، یکی از ضرورتها در بخش کشاورزی ایران است. در این تحقیق با استفاده از
الگوی هموارسازی نمایی و
موتاد در حالت انحراف مطلق از بازده ناخالص انتظاری در پایان هر دوره،
الگوی کشت بهینه زراعی تحت شرایط ریسک برای کشاورزان استان گلستان با استفاده از اطلاعات سال زراعی 1382 تا 1391 محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که رابطه بین درآمد انتظاری و مقدار ریسک مثبت است و با افزایش سطح درآمد انتظاری، مقدار ریسک نیز افزایش یافته است. در درآمدهای مورد انتظار با ریسک بالا محصولات برنج، گندم دیم ، سویا آبی، کلزا دیم و گوجهفرنگی وارد
الگوی کشت شده اند که نسبت به سایر محصولات پرسودتر هستند. در الگوهای کشت با ریسک کمتر سطح زیر کشت محصولات پرسودتر مانند سویا آبی، کلزا دیم، گندم آبی و گوجه فرنگی کاهش یافته است. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در مواقعی کشاورزان استان با ریسک جدی مواجه باشند میتوانند از
الگوی کشت کم ریسک تر مانند کشت سویا آبی، کلزای آبی و گندم آبی استفاده نمایند. همچنین با توجه به ریسکهای موجود و توسعه سریع فناوریهای کاشت محصولات معمولا0 باید متغیرهای آینده مانند درآمد مورد انتظار را با استفاده از داده های کم و در بازه زمانی کوتاهمدت پیش بینی کرد.