استفاده از نوکلیوتیدها در تغذیه آبزیان

نقش نوکلیوتیدها در رژیم های غذایی آبزیان سالها مورد مطالعه قرار گرفته است. نوکلیوتیدهای خارجی در کنار احتمال پذیرش در رژیم غذایی، رفتار تغذیه ای ماهی و بیوسنتز اسید آمینه ی غیر ضروری، اخیرا به عنوان مکملهای غذایی برای افزایش ایمنی و مقاومت به بیماری آبزیان در آبزیپروری استفاده میشود. تحقیقات در رابطه با نوکلیوتیدهای رژیم غذایی ماهی نشان داده است که این نوکلیوتیدها ممکن است رشد مراحل اولیه را بهبود بخشیده، کیفیت لارو را از طریق تقویت عضله سازی، تغییر ساختار روده، افزایش تحمل به استرس و همچنین پاسخ های ایمنی بهبود بخشد. آبزیانی که با رژیمهای غذایی حاوی نوکلیوتید تغذیه شدهاند به طور کلی مقاومت بیشتری به عفونتهای ویروسی، باکتری و انگلی نشان داده اند. با این حال، در حال حاضر شکافهای زیادی در دانش موجود در رابطه با استفاده از نوکلیوتید خارجی در آبزی وجود دارد. از جمله: جنبه های مختلف هضم، جذب، متابولیسم و تاثیر بر پاسخهای مختلف فیزیولوژیکی. این مقاله مروری بر بیوشیمیایی نوکلیوتیدها، هضم و جذب و نیز تاثیرات آنها بر رشد و ایمنی ماهیها خواهد داشت.

Keywords:

آبزیان , نوکلیوتید , رژیم غذایی