بررسی مقایسه تاثیر تزریق درون بطنی- مغزی گرلین بر انتخاب و ترجیح دو نوع جیره نرمال وسرشار(غنی ) ازپروتیین در جوجه های گوشتی نوزاد

گرلین یک پپتید مغزی - روده ای است که در پستانداران با 28 اسید آمینه و در پرندگان با 26 اسید آمینه یافت می شود. این پپتید مصرف غذا را در پرندگان کاهش و در پستانداران افزایش می دهد.این پپتید آزاد سازی هورمون رشد از غده هیپوفیز را تحریک می کند که در تنظیم متابولیسم و دریافت غذا در پرندگان نقش کلیدی دارد.گیرنده های گرلین در سیستم عصبی مرکزی بویژه در هیپوتالاموس بیان می شود. در این مطالعه برای اولین بار اثر گرلین با غلظت 20 پیکومول به صورت تزریق درون بطن مغزی بر انتخاب و ترجیح درشت مغذی ها در جوجه های گوشتی نوزاد مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور در مرحله اول تعداد 40 قطعه جوجه خروس نژاد گوشتی استفاده شد که به دو گروه کنترل(تعداد 20قطعه) و آزمایش( تعداد 20 قطعه) تقسیم شدند و در بازه های زمانی 30، 60 ، 120 و 180 دقیقه پس از تزریق ، اثرات گرلین اگزوژن با دوز 20 پیکومول ، بر میزان اخذ جیره سرشار از پروتیین طبق پروتکل پیشنهادی در دو گروه کنترل و آزمایش اندازه گیری شد .در مرحله دوم نیز تعداد 40 قطعه جوجه خروس انتخاب شد و در شرایطی کاملا مشابه با مرحله اول، آزمایش تکرار شد تنها با این تفاوت که این بار به جای استفاده از جیره غنی از پروتیین ، ازجیره نرمال استفاده گردید. سپس اثرات گرلین اگزوژن بر میزان دریافت جیره نرمال وجیره سرشار( غنی ) از پروتیین در گروه های کنترل و آزمایش در جوجه های نژاد گوشتی نوزاد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت .نتایج حاصل از انجام این تحقیق نشان داد که گرلین اگزوژن با دوز 20 پیکومول باعث کاهش میزان مصرف در اخذ غذا در گروه های آزمایش هر دو مرحله ( مرحله استفاده از جیره سرشار ( غنی ) از پروتیین و مرحله استفاده از جیره نرمال) در تمام بازه های زمانی ( 30 ، 60 ، 120 و 180 دقیقه ) نسبت به گروه های کنترل می شود . به طوری که در بازه های زمانی 30 ، 60 ، 120 و 180 دقیقه میزان کاهش دریافت جیره سرشار (غنی ) از پروتیین در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل معنی دار بود. سپس به این صورت که تاثیر گرلین مرغی به میزان 20 پیکومول بر میزان مصرف درشت مغذی ها (پروتیین، کربوهیدرات، چربی) در بازه های زمانی متعدد تا 180 دقیقه پس از تزریق درون بطن مغزی بررسی شد. در این تجربه هر سه جیره به صورت هم زمان از سه روز قبل از تزریق در اختیار جوجه ها قرار گرفت و بعد از تزریق میزان مصرف هر کدام از جیره ها اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصله ، می توان نتیجه گرفت که گرلین مرکزی باعث کاهش معنی دار در اخذ همه جیره های غذایی فوق الذکر می گردد.

Keywords:

گرلین مرغی , جیره سرشار از پروتیین و جیره نرمال , جوجه های نوزاد , تزریق درون بطن مغزی , انتخاب و ترجیح غذایی