در عصر حاضر
مدیریت زنان در جامعه به ویژه مشارکت آنان در تصمیم گیری های سطوح عالی مشاغل، مورد توجه قرار گرفته است.
زنان تقریبا نیمی از نیروی کار در
اجتماع را تشکیل می دهند و مشارکت آنان در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی امری اجتناب ناپذیر و ضروری است؛ اما علی رغم افزایش تعداد
زنان در نیروی کار، پیشرفت آن ها در مشاغل، مدیریتی و در سطوح عالی سازمان ها، محسوس نیست. یکی از مشکلات کنونی دنیای کار، عدم حضور متناسب
زنان با توجه به شایستگی های آنان از نظر تحصیلات عالی و تجربه در پست های مدیریتی است. عوامل متعددی می تواند در این مساله نقش داشته باشد. بر همین اساس هدف این تحقیق شناسایی
موانع ارتقای
زنان به پست های حساس و مدیریتی می باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی بوده که با مرور مقالات و پروژه های مرتبط و به شیوه فیش برداری انجام شد. نتایج بررسی نشان می دهد که کلیشه جنسیت، تبعیض جنسیت، تضاد بین کار و خانواده، تضاد بین فرهنگ و خانواده، عدم حمایت رهبر سازمان، عدم حمایت خانواده، روابط در کار و سقف شیشه ای از
موانع ارتقای
زنان به پست های
مدیریت محسوب می شوند.